Instadziennik Mariusza Szczygła jako przykład dyskursu retorycznego

Autor

  • Justyna Maguś Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

DOI:

https://doi.org/10.29107/rr2023.3.3

Słowa kluczowe:

Mariusz Szczygieł, Instagram, dyskurs retoryczny, publiczność

Abstrakt

W artykule dokonano analizy postów Mariusza Szczygła na serwisie Instagram w odniesieniu do cech dyskursu retorycznego. Wykorzystano w tym celu m.in. triadę retorycznych dowodów przekonywania, tj. etos, logos, patos. Charakterystyce poddano sposób prowadzenia konta w nawiązaniu do zmieniającego się środowiska pracy pisarzy/dziennikarzy. Zwrócono uwagę na rolę obrazu w kształtowaniu skutecznego przekazu i transmisji argumentacji. Analiza pokazała, że instadziennik wyraża ciekawość Szczygła wobec świata. Jest też sposobem na uporządkowanie jego własnych rozterek i dylematów. Interakcja z czytelnikami, promocja licznych inicjatyw i projektów związanych z profesją oraz możliwość podzielenia się pasjami i przemyśleniami dotyczącymi różnych sfer życia są spoiwem jego wizerunku, opartego na perswazyjności przekazu.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Bibliografia

Arystoteles. 2009. Retoryka. Retoryka dla Aleksandra. Poetyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Bednarczykówna, Katarzyna. 2020. „Instahistorie”. Press 3-4: 116-120.

Bogdanowska, Monika. 2008. „Topika”. W Retoryka, red. Maria Bartłowska, Agnieszka Budzyńska--Daca, Piotr Wilczek, 39, 35-56. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Bogołębska, Barbara, Worsowicz, Monika. 2016. Retoryka i jej zastosowania. Podręcznik dla studentów dziennikarstwa i innych kierunków humanistycznych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Buczek, Paulina. 2017. „Instagram jako miejsce komunikacji wizualnej mediów z odbiorcami”. Naukowy Przegląd Dziennikarski 4: 131-141.

Budzyńska-Daca, Agnieszka. 2008. „Sztuka argumentacji”. W Retoryka, red. Maria Bartłowska, Agnieszka Budzyńska-Daca, Piotr Wilczek, 57-76. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Campbell, Karlyn K. 1972. Critiques of Contemporary Rhetoric. Belmont: Wadsworth Publishing.

Darska, Bernadetta. 2023. Czas reportażu. O tym, co działo się wokół gatunku po 2010 roku. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Frukacz, Katarzyna. 2019. „Między ekonomią i afektywnością. Polski reportaż literacki w paradygmacie kultury uczestnictwa”. Teksty Drugie 6: 103-119.

Głowiński, Michał. 1973. „Powieść a dziennik intymny”. W Gry powieściowe. Szkice z teorii i historii form narracyjnych, red. Michał Głowiński, 76-105. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Jaroszyńska, Anna D. 1988. „Krytyka retoryczna w Stanach Zjednoczonych Ameryki: zarys dziejów i najnowsze kierunki rozwojowe”. Pamiętnik Literacki 79 (3): 97-119.

Kampka, Agnieszka. 2014. „Retoryka wizualna a świat społeczny”. W Retoryka wizualna. Obraz jako narzędzie perswazji, red. Agnieszka Kampka, 5-15. Warszawa: Wydawnictwo SGGW.

Kampka, Agnieszka. 2020. „Wizualna analiza dyskursu na Instagramie – możliwości i ograniczenia”. Przegląd Socjologii Jakościowej XVI (4): 86-103.

Kortas, Weronika. 2019. „#Hasztag musi być!”, W Kreatywność językowa w przekazach internetowych, red. Katarzyna Burska, Bartłomiej Cieśla, 167-180. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Leksy, Karina. 2014. „Ekshibicjonizm społeczny w przestrzeni wirtualnej – rozważania społeczno-pedagogiczne”. Chowanna 1: 305-317.

Łozowska, Hanna. 2018. „Obraz jako komunikat informacyjny w ludycznym otoczeniu Instagramu”. W Od naturalizacji do fukcjonalizacji. Taktyki użytkowania serwisu Instagram, red. Miłosz Babecki, Szymon Żyliński, 45-73. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Maares Phoebe, Hanusch Folker. 2018. „Exploring the boundaries of journalism: Instagram microbloggers in the twilight zone of lifestyle journalism”. Journalism 21 (2): 262–278.

Maryl, Maciej. 2012. „Kim jest pisarz w internecie?” Testy Drugie 6: 77-100.

Modrzejewska, Ewa. 2015. „Retoryka i #media”. Res Rhetorica 4: 51-53.

Orłowska, Paulina. 2020. „Reporter w świecie cyfrowym. Od intymizacji do biotypu”. Studia i Perspektywy Medioznawcze 2: 43-52.

Szczygieł, Mariusz. 2018. Nie ma. Warszawa: Dowody na Istnienie.

Szpunar, Magdalena. 2017. „Medialna widoczność jako emanacja hiperobecności”. Zeszyty Prasoznawcze 3: 494-504.

Wlekły, Mirosław. 2021. „Najdroższa pomoc świata”. Pismo 4 (40): 12-22.

Zalesiński, Łukasz. 2021. „1500 znaków wolności. Czy media społecznościowe mogą być miejscem wartościowego dziennikarstwa?” Press 7-8: 108-110.

Ziomek, Jerzy. 1990. Retoryka opisowa, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Żyrek-Horodyska, Edyta. 2017. „Reportaż literacki wobec literatury. Korzenie i teorie”. Pamiętnik Literacki 4: 119-131.

Żyrek-Horodyska, Edyta. 2019. „Marka: reporter. O widoczności medialnej Mariusza Szczygła”. Perspektywy Kultury 24 (1): 105-128.

Pobrania

Opublikowane

01-10-2023

Jak cytować

Maguś, Justyna. 2023. “Instadziennik Mariusza Szczygła Jako przykład Dyskursu Retorycznego”. Res Rhetorica 10 (3): 44-62. https://doi.org/10.29107/rr2023.3.3.