@article{Bendrat_2019, title={Retoryka w komunikacji cyfrowej: alians tradycji z nowoczesnością}, volume={6}, url={https://www.resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/392}, DOI={10.29107/rr2019.3.8}, abstractNote={<p>Poszukując definicji retoryki w przestrzeni cyfrowej, często napotyka się na pogląd, iż retoryka jest pojęciem zbyt odległym, by nie powiedzieć „starożytnym”, aby mogła posłużyć jako rama koncepcyjna, teoretyczna lub praktyczna do badania mediów cyfrowych. Tymczasem wiele współczesnych badań w dziedzinie medioznawstwa korzysta z teorii retoryki, używając uwspółcześnionego aparatu pojęciowego (np. kognitywne teorie metafory). Bazując na modelu pentady Kennetha Burke’a, Autorka ukazuje, jak przekazy medialne w środowisku cyfrowym odnoszą się do pojęcia sytuacji retorycznej i jak kluczowa jest rola aparatu retorycznego w odczytywaniu sposobów modyfikowania przestrzeni dyskursu w komunikacji na linii człowiek-komputer-człowiek. Źródłem modyfikacji w tradycyjnym modelu sytuacji retorycznej jest interakcyjny charakter komunikacji w mediach cyfrowych i nadanie odbiorcy [agent a] roli odbiorcy aktywnego, który może wpłynąć na treść przekazu. Dzięki zastosowaniu retorycznego modelu pentady, w artykule wykazano, iż w przeciwieństwie do mediów tradycyjnych, w modelu <em>act 1 → agent → agency → act 2 </em>możliwe są modyfikacje wynikające między innymi z włączenia się w proces uczestników zewnętrznych [<em>agent b</em>] oraz zmiany statusu ontologicznego medium cyfrowego z roli pośrednika na aktywnego uczestnika procesu komunikacji [<em>agent c</em>].</p>}, number={3}, journal={"Res Rhetorica"}, author={Bendrat, Anna}, year={2019}, month={wrz.} }